H Ομιλία στην Κ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Μας ενδιαφέρει πρωτίστος η Χώρα,και σηκώσουμε μόνοι μας το βάρος για τη σωτηρία της, αλλά ταυτόχρονα μας ενδιαφέρει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως εκφραστής της δημοκρατικής παράταξης, με δεδομένο το ότι η πορεία της Ελλάδας και οι επιτυχίες της έχουν συνδεθεί ιστορικά με την παρουσία της δημοκρατικής παράταξης, ενώ είναι γνωστό ότι όταν ήταν διασπασμένη ή απούσα είχαμε εθνικές καταστροφές, διχασμούς, εμφύλιους και δικτακτορίες.
Είμαστε εδώ, γιατί πιστεύουμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τελείωσε, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι που αναδείχθηκαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα θέλουν να φτιάξουν δικό τους κόμμα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με υπευθυνότητα στηρίζει την Κυβέρνηση, δεν μπορεί όμως να συνεχίσει να κρατά «το μουτζούρη», όπως είπε ο Πρόεδρος, δεν μπορεί να δώσει άφεση αμαρτιών στον Σαμαρά όπως έδωσε στον Καραμανλή.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να είναι συνιστώσα του Σαμαρά και μάλιστα χωρίς λόγο και ρόλο.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα:
1.Η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς οδήγησαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με σύνθημα τα 18 δις ισοδύναμα του Ζαπείου και το άλλο μίγμα πολιτικής. Αποτέλεσμα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο 12,5% ,η Ν.Δ. 29% και ο Σαμαράς πρωθυπουργός.
Παρά τις προσπάθειες των Μ.Μ.Ε., να πείσουν το λαό ότι ο Σαμαράς άλλαξε την εικόνα της Ελλάδας, η αλήθεια είναι ότι ξέχασε ό,τι έλεγε, φάνηκε ανίκανος να διαπραγματευτεί σε Εθνικό Επίπεδο, όπως ζήταγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με αποτέλεσμα να αφαιρεί εισοδήματα και να βάζει φόρους πολλαπλάσια από την αρχική κατανομή των μέτρων.
2.Οι προεκλογικές δεσμέυσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (που είπε την αλήθεια στο λαό) στο πλαίσιο της προτασής του για την οριστική υπέρβαση του μνημονίου και το Εθνικό σχέδιο Ανασυγκρότησης βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τα προωθούμενα μέτρα τόσο σε σχέση με το οριζόντιο χαρακτήρα τους όσο και με την εσωτερική τους κατανομή.
3.Η προγραμματική συμφωνία των 3 κομμάτων, ουδεμία σχέση έχει με το πακέτο των μέτρων αφού:
-είναι επαχθέστατα, επιβαρύνονται οι πλέον αδύναμοι,όπως είναι οι αγρότες,
-ανοίξουν θέματα εκτός μνημονίου, όπως τα όρια συνταξιοδότησης από 65 σε 67 , που είναι εντελώς παράλογα,
-καμία σοβαρή συζήτηση δεν έγινε για τις προοδευτικές μεταρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στη συμφωνία.
4.Η μέχρι σήμερα πρακτική της Κυβέρνησης θυμίζει τις πιο λαμπρές σελίδες της καταδικασμένης δεξιάς σε σχέση με την επέλαση στο κράτος και την αδιαφάνεια στην διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. (Δωδώνη, Α.Τ.Ε. Ν/Σ για αποκρατικοποιήσεις).
Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τίθονται τα εξής ζητήματα :
α)Ηθικής και πολιτικής τάξης και σε σχέση με τις προεκλογικές δεσμέυσεις όχι μόνο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και των άλλων κομμάτων στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις,
β) Πολιτικής ευθύνης για την τήρηση της προγραμματικής συμφωνίας και της Κυβερνητικής σταθερότητας,
γ) Κοινωνικής ευθύνης και ευαισθησίας για τις επιπτώσεις των μέτρων στους αδύναμους και στην οικονομία,
δ) Φερεγγυότητας του πολιτικού λόγου σε σχέση με το αν τα μέτρα θα είναι τα τελευταία όπως ισχυρίζεται ο Σαμαράς.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να υπάρξει ώστε να υπηρετήσει τη Χώρα και να υπερασπιστεί τις στρατηγικές του επιλογές δεν πρέπει να ενσωματωθεί από την κυβερνητική πρακτική του κ. Σαμαρά ούτε να ισοπεδωθεί από το λαΪκισμό και την ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζεται γι’αυτό να γίνει τώρα συγκεκριμένη και διακριτή η πολιτική μας παρέμβαση, στο πλαίσιο πάντα της στρατηγικής μας , όπως την έχουμε παρουσιάσει:
- Να ανοίξουμε πολιτικά μέτωπα (Τράπεζες , κράτος δικαίου, επέλαση της δεξιάς, διαφάνεια)
- Να πάρουμε πολιτικές πρωτοβουλίες (Δίκτυο κοινωνικής προστασίας, έλεγχος της Κυβέρνησης, Κοινωνικός διάλογος)
- να θέσουμε τα θέματα που είτε αγνοήθηκαν είτε απαξιώθηκαν κατά την διαπραγμάτευση από την Κυβέρνηση.
- Να μην αποφασίσουμε σήμερα για τα μέτρα, γιατί έτσι επικυρώνουμε τις αντιφάσεις στις διαπραγματευτικές τακτικές.
-Να κρατήσουμε απόσταση από τα μέτρα, γιατί δεν μπορούμε να τα ψηφίσουμε αν έρθουν στη Βουλή έτσι όπως παρουσιάζονται, με διαμόρφωση κατάλληλης κοινοβουλευτικής τακτικής και χρέωση σ’ αυτόν που έχει την πρώτη ευθύνη.
Ο Πρόεδρος έχει θέσει τις προϋποθέσεις. Να αποφασίσει για την στάση μας κατά την ψηφοφορία ώστε να μην ταυτιστούμε με τα μέτρα χωρίς να τεθεί θέμα κυβερνητικής σταθερότητας.
